Son dönemde ülkemize göç eden yabancı uyruklu kişilere yönelik yürütülen çalışmalar sonucunda, insani yardım alanında Türkiye’de dikkate değer bir tecrübe oluşmuştur. Dünyadaki yaygın uygulamaların tersine Türkiye’nin göç eden kişileri kampta yaşamaya zorlamaması, toplumsal hayata katılımlarını sağlamış ve bu politikanın sonucunda ortaya çıkan çeşitli sosyal etkiler doğru bir şekilde yönetilmiştir.

Türkiye insani yardım modelini diğer modellerden ayıran unsur acil durum yaklaşımından daha geniş bir perspektifle, savaş nedeniyle yaşanan göç sonrası ortaya çıkan insani yardım ihtiyacını, kısa süreli olarak değerlendirmemesi, hedef kitleyi kampta yaşamaya zorlayarak izole etmemesi ve geçmişte yaşanan benzer göç hareketlerinin uzun vadeli etkilerini göz önünde bulundurarak önlemleri kurumların normal faaliyetleri içinde konumlandırmasıdır.

Dünya’da da ilgi çeken bu tecrübelerimizden hareketle insani yardım modelimize sosyal uyumu kolaylaştıracak kültür, sanat ve spor programlarını etkin bir şekilde dahil edilmesini hedefliyoruz.